روش اجرای آرماتوربندی سازه های بتنی

آرماتور بندی چیست | روش اجرای آرماتوربندی سازه های بتنی

آرماتور بندی

1) بستن آرماتور

2) خم کردن آرماتورها

3) وصله کردن آرماتورها

4) آرماتورهای ریشه یا انتظار

5) چگونه شبکه #میلگرد ستون را به ریشه وصل کنیم؟

کلیه مصالح بنائی از جمله بتن، تاب و تحمل کشش را نداشته و در اندک زمان در مقابل نیروی کششی از همدیگر گسیخته می‌شوند. حداکثر نیرویی که بتن می‌تواند تحمل نماید ۳۲ کیلوگرم بر سانتی‌مترمربع می‌باشد. تازه این در صورتی است که بتن با مشخصات عالی ساخته شده باشد و مشخص است که در کارگاه‌های معمولی کمتر می‌توان به این نتیجه رسید. برای اینکه تاب تحمل نیروی کششی در بتن را به حد دلخواه برسانیم از فولاد که معمولا به صورت میلگرد آجدار یا ساده می‌باشد استفاده می‌شود.

در مقاطعی که بتن تحت تاثیر نیروی کششی باشد فولادگذاری می‌شود. فولاد آلیاژی است که از آهن و کربن تشکیل شده؛ هر چقدر درصد کربن بیشـتر باشد فولاد سخـت‌تر و شکننده‌تر شده و خاصیت شکل‌پذیری آن کمتر می‌شود. فولادی که در ساختمان مصرف می‌شود باید به راحتی شکل‌پذیر باشد تا بصورت دلخواه و سرد، خم شود. باید توجه داشت که سطح فولاد کاملا تمیز بوده و عاری از مواد خارجی باشد. در نقشه‌های ساختمانی میلگرد ساده را با علامت Ø و میلگرد آجدار را با علامت Φ نشان می‌دهند. و میلگرد را با قطر آن می‌خوانند؛ مثلا میلگرد نمره ۱۸ میلگردی است که قطر آن ۱۸ میلی‌متر می‌باشد. میلگردها معمولا به طول ۱۲ و یا کلافی به بازار عرضه می‌شود.

۱- #بستن_آرماتور:

آرماتوربندی از حساس‌ترین و بادقت‌ترین قسمت‌های ساختمانی بتنی می‌باشد؛ زیرا همانطوری که قبلا گفته شد کلیه نیروهای کششی در ساختمان بوسیله میلگردها تحمل می‌شود. بدین لحاظ در اجرای آرماتوربندی ساختمان‌های بتنی باید نهایت دقت و حوصله به عمل آید. برای تعین تعداد میلگردها (آرماتورها) و تعیین قطر آنها از دو راه که یکی محاسـبه و دیـگری آئیـن‌نامه اسـت استفاده می‌کنیم. در مورد اول مهندس محاسب با توجه به مشخصات قطعه بتنی قطر میلگردها را تعین و در نقشه‌های مربوط  مشخص می‌نماید.

کارگاه آرماتوربندی باید در قسمتی از کارگاه اصلی تشکیل شود. مسئول کارگاه باید از روی نقشه‌ها تعداد و شکل هر آرماتور را تعین نموده و خم کردن هر کدام را زیر نظر داشته باشد تا همه مشخصات از جمله (مقدار خم، نحوه خم، زوایه خم و طول قلاب‌‎ها) طبق نقشه انجام شود. نوع میلگردها (آجدار یا ساده) هم باید با نقشه‌ها مطابقت داشته باشد. میلگردهای نمره پائین مثلا نمره ۸ و ۱۰ که گاهاً به صورت کلاف به کارگاه آورده می‌شوند را باید قبلا به طول‌های مناسب بریده و بوسیله کشیدن صاف نموده و آن‌گاه مصرف نمایند یا به آنها شکل دهند.

نکته: آرماتورها باید به هم بسته شوند تا در موقع بتن‌ریزی از جای خود تکان نخورده و جابجا نشوند. فاصله آنها از یکدیگر باید طوری باشد که بزرگترین دانه بتن به راحتی از بین آنها رد شده در جای خود قرار گیرد. معمولا برای بستن آرماتور در گوشه‌ها از ۸ و در وسط از ساده استفاده می‌شود.

۲- #خم_کردن_آرماتورها:

آرماتورهای تا قطر ۱۲میلی‌متر را می‌توان با آچار گوساله (f) و با دست به راحتی خم نمود ولی آرماتورهای بزرگ‌تر تا ۲۵ میلی‌متر براحتی خم نمی‌شوند و احتیاج به فشار زیاد دارد. آرماتورهای بزرگتر از ۲۵ را با دست به هیچ نحو نمی‌توان خم نمود و باید با دستگاهای مکانیکی مجهز به فلکه خم شود. قطر فلکه خم می‌بایست مناسب با قطر آرماتور بوده و بوسیله مهندس محاسب و مهندس کارگاه تعین شود. آرمـاتورهای ساده را می‌توان به صورت گونیا در آورد و خم کرد. سرعت خم کردن آن باید متناسب با درجه حرارت محیط باشد و از خم کردن آرماتورها در حرارت کمتر از ۵ درجه سانتی‌گراد خوداری شود. میلگردهای خم شده را نباید دوباره باز و در جای دیگر استفاده کرد. در مواقع ضروری باز کردن خم‌ها با نظر مهندس ناظر باشد.

معمولا گونیاهایی که برای هر آرماتور می‌زنند حداقل DB 12 می‌باشد؛ یعنی باید ۱۲ برابر قطر میلگرد خم شود. مثلا طول خمِ آرماتورهای نمره ۱۸ باید از شروع خم حدود ۲۲ سانتی‌متر شود: ۲۱۶ mm=18×۱۲٫ هنگامی که می‌خواهیم برای خاموت‌ها (آرماتورهای عرضی) قلاب بزنیم باید قلاب با زاویه ۱۳۵ درجه خم شود. یعنی زاویه داخلی آن ۴۵۰ باشد تا دو قلاب بصورت موازی همدیگر قرار گرفته و در داخل بتن اصلی پوشانده شوند.

 

نکته: همه آرماتورها باید به صورت سرد خم شده و از خم کردن آرماتورها بوسیله حرارت خوداری گردد.

۳- #وصله_کردن_#آرماتورها:

باید توجه داشت که طول میلگردهای موجود در بازار ۱۲متر می‌باشد. برای یکپارچه شدن تیر یا ستون در بعضی از قسمت‌های ساختمان که طول آنها از ۱۲متر بیشتر باشد.